Здравствен протокол е при третманот со антибиотици да се користат и пробиотици со цел да се минимизираат несаканите дејство на антибиотиците.
Поради временските услови карактеристични за зима: ветер, магла, загаден воздух, но и поради тоа што го поминуваме најголем дел од времето во затворен простор, амбулантите во овој период се полни со пациенти пред се со респираторни вирусни и бактериски инфекции. Најчести се, акутни горнореспираторни инфекции (ринитис, синузитис, тонзилитис, фарингитис) инфекции на средно уво (акутен и хроничен отитис медија) како и влошување на хронични горно и долно респираторни инфекции (бронихитис и бронхопневмонија). При тоа клиничката пракса покажува дека дури 80% од пациентите кои имаат инфекции се третирани со антибиотски третман.
Кога генерално се ординираат антибиотици:
По клинички преглед и реализирана крвна слика кои упатуваат на бактериска инфекција, при што се значајно покачени вредностите за леукоцити и CRP (Ц-реактивен протеин);Во случаи на назален секрет жолтозелен по боја;По извршен микробиолошки брис ако имаме позитивен наод;Хронични и пациенти од висок ризик (геријатриски, имунодефициентни, подложени на оперативен третман), во смисла на превенција.
Најчесто употребувани антибиотици се пеницилини – сами или во комбинација со клавулонска киселина и цефалоспорини. Покрај нив фрекфентно се користат и макролиди, хинолони, сулфонамиди и др. Антибиотиците дејствуваат на тој начин што или ги убиваат бактериите или го стопираат нивното репродуцирање. Иако антибиотиците се прв избор за третман на бактериските инфекции мора да ги имаме во предвид несаканите ефекти од нивната употреба:
Антибиотски асоцирана дијареа (ААД), непријатен несакан ефект кој се јавува како резултат на уништување на здравата цревна микрофлора. Во некои случаи може да се дојде и до хронична или перзистентна дијареа. Се смета дека 25 проценти од случаите на дијареа се предизвикани од Clostridium difficile. Овој патоген може да предизвика колитис, честа компликација од антибиотска терапија.Ризик од појава на т.н. кандидијаза (развој на Candida albicans) повторно како резултат на нарушена дигестивна рамнотежа и намалување на број на добрите бактерии во цревата, по што патогените добиваат можност премногу да се размножат.Надуеност и стомачна болка.
Заради сето ова здравствен протокол е при третманот со антибиотици да се користат и пробиотици со цел да се минимизира лошото дејство кое антибиотиците го имаат врз нормалната микрофлора во човечкиот организам. Пробиотици се „добри бактерии“ кои служат за спречување на нарушувањето на нормалната цревна флора и зајакнување на одбранбените способност на организмот. Најчесто содржат живи, лифилизирани млечно киселински бактерии од типовите Lactobacillus, Bifidobacterium, Bacillus subtilis и габи од типот Saccharomyces boulardii.
Кои пробиотски комбинации се најефективни и како треба да се употребуваат?
За најдобри резултати користете комбинирани пробиотски препарати кои содржат 2 или повеќе соја бактерии/габи во вкупна концентрација на над 2 билиони CFU. Пробиотиците секогаш треба да се комбинирани со пребиотик (кој го осигурува нивниот раст и развој) и заштитени во желудочно отпорна капсула со цел да стигнат во доволен број до местото на делување а тоа е тенкото црево.Корисно е пробиотиците да се комбинираат со цинк (кој го ублажува интензитетот и го намалува времетраењето на дијарејата и го засилува имунолошкиот систем), витамини од групата Б (поточно витамин Б6 кој придонесува за нормален метаболизам на протеините и гликогенот), како и екстракти од камилица и нане кои се користат во традиционалната медицина и имаат позитивен ефект врз стомачните тегобиПробиотикот се зема 3 часа пред или после земањето на антибиотикот за да не дојде до уништување на пробиотските бактерии од страна на антибиотикот.
Најдобро е пробиотиците да се администрираат од самиот почеток на антибиотската терапија и да продолжат да се користат една до три недели по прекинот на терапијата.
Comments